جنگ جهانی دوم یکی از بزرگترین درگیری‌های تاریخ بشریت بود و در مقیاسی تقریبا غیرقابل تصور این جنگ اتفاق افتاد. از بسیاری جهات، این اولین جنگ مدرن تاریخ بود که در آن نیروهای‌هوایی هم در خشکی و هم در دریا نقش حیاتی داشتند، اما بسیاری از اقدامات در نهایت با عزم و اراده سربازان پیاده به پیروزی رسید. برخی نبردهای جنگ جهانی دوم از سایر نبردها از اهمیت بیشتری برخوردارند. در این مقاله به مهم‌ترین نبردهای جنگ جهانی دوم از لنینگراد تا ایووجیما خواهیم پرداخت.
نبرد ناروا: فوریه، آگوست ۱۹۴۴
این نبرد ناروا را نباید با نبرد دیگر ناروا که بین سال‌های ۱۷۰۰ تا ۱۷۲۱ در خلال جنگ بزرگ شمالی رخ داد، اشتباه گرفت (اگرچه هر دو در ناروای استونی رخ داد). جنگ جهانی دوم در نبرد ناروا، شاهد تقابل آلمان و جبهه لنینگراد برای کنترل ناروا ایستموس بود.
نبرد شامل دو مرحله بود: نبرد برای تصاحب پل ناروا و خط نبرد تاننبرگ. اتحاد جماهیر شوروی – به ویژه استالین – می‌خواست کنترل استونی را به دست بگیرد و از موقعیت‌های استراتژیک در این کشور برای حمله به فنلاند و پروس از طریق دریا و هوا استفاده کند. نیروهای آلمانی خط خود را حفظ کردند و مانع تلاش‌های اتحاد جماهیر شوروی برای ایجاد یک دژ در ناروا شدند. هر دو طرف در مجموع بیش از ۵۰۰۰۰۰ سرباز را از دست دادند.
محاصره لنینگراد: سپتامبر ۱۹۴۱ - ژانویه ۱۹۴۴
محاصره لنینگراد که به عنوان “محاصره ۹۰۰ روزه” هم شناخته می شود، آن هم به این دلیل که تقریباً به مدت طولانی ۸۷۲ روز این محاصره طول کشید. این محاصره توسط نیروهای آلمانی و فنلاندی که لنینگراد را محاصره کرده بودند، رخ داد و آنها توانستند شهر را تصرف کنند.
دولت شوروی از شهروندانش، برای ساختن استحکامات در سرتاسر شهر استفاده کرد. هرچند که این منطقه تا ماه نوامبر تقریباً به طور کامل توسط نیروهای مهاجم محاصره شد. این محاصره تنها در یک سال به دلیل گرسنگی، بیماری و گلوله باران جان بیش از ۶۵۰۰۰۰ روس را گرفت.
نبرد کرت: می ۱۹۴۱
یکی از جسورانه ترین عملیات در تسخیر اروپا توسط آلمان‌ها، حمله هوایی به جزیره یونانی کرت بود. اولین اقدام تاریخی که در آن چتربازان به تعداد زیاد به سمت جزیره فرستاده شدند. کرت توسط نیروهای بریتانیایی و یونانی از خود دفاع کرد. آنها در ابتدا در برابر نیروهای سبک آلمانی که از آسمان به زمین فرود می‌آمدند، موفقیت‌هایی کسب کردند.
با این حال، تأخیرها و نارسایی‌های ارتباطی بین متفقین به آلمانی‌ها این امکان را داد که فرودگاه حیاتی در Maleme را به تصرف خود درآورند و ار آن نقطه به بقیه اماکن پرواز کنند. هنگامی که نازی‌ها برتری هوایی را به دست آوردند، حمله از طریق دریا اتفاق افتاد.
در نتیجه متفقین پس از دو هفته جنگ تسلیم شدند.
نبرد ایوو جیما: فوریه - مارس ۱۹۴۵
نبرد ایوو جیما یک اتفاق نمادین است. آن هم بیشتر به خاطر عکس جو روزنتال بود که از برافراشته شدن پرچم آمریکا توسط چند سرباز عکس گرفت. اما تحلیلگران نظامی هنوز از خود می‌پرسند که آیا ارزش استراتژیک محدود جزیره این نبرد پرهزینه را توجیه می‌کند یا خیر؟
بیست هزار مدافع ژاپنی در سیستم پیچیده‌ای از سنگرها، غارها و تونل‌ها دفن شدند. قبل از این حمله، یک بمباران دریایی و هوایی گسترده انجام شد که چندین روز به طول انجامید و کل جزیره را در آتش خود سوزاند. اگرچه تعداد ژاپنی‌ها پنج بر یک بیشتر بود، ولی هیچ چشم‌اندازی برای پیروزی نداشتند. با این حال به خاطر خوی سامورایی، مقاومت شدیدی از خود نشان دادند و عملا هیچ‌کدام تسلیم نشدند.
نبرد آنزیو: ژانویه تا ژوئن ۱۹۴۴
متفقین در سال ۱۹۴۳ به ایتالیا حمله کردند، اما تا سال ۱۹۴۴ فقط تا خط گوستاو در جنوب رم پیشروی داشتند. بنابراین، متفقین یک عملیات آبی خاکی عظیم را برای وادار کردن مدافعان به تقسیم نیروهای خود یا محاصره آنها ترتیب دادند. اما موفقیت سریع، به خروج سریع از ساحل بستگی داشت.
حدود ۳۶۰۰۰ نفر با استفاده از غفلت دشمن در آنزیو فرود آمدند. با این که متفقین حمله جانانه‌ای کردند، اما آلمانی‌ها با برتری نظامی و تسلط و آشنایی به منطقه، توانستند آنجا را محاصره کنند و مواضع دفاعی خود را در آنزیو پایه‌گذاری کنند. در فوریه، پس از نبردهای سنگین و پیشروی‌های ناموفق، متفقین تقریباً به سمت ساحل عقب رانده شدند. بیش از ۱۰۰۰۰۰ نیروی کمکی فرستاده شد و با وجود پنج ماه مقاومت، در آخر آنزیو به دست متفقین نیفتاد و سرانجام از آنزیو خارج شدند.
